sznur...

a

gdy zapragniesz związać się z kimś sznurem
zadbaj o to by stać mocno na swoich nogach
...
każdy Twój upadek
to pociągnięcie
zachwianie równowagi
...
nie bądź bluszczem
nie uzależniaj się zbyt łatwo
...
nie ciągnij sznurem
traktując drugiego jak marionetkę
...
idź pewnie










ps. Inspiracja i zdjęcie z filmu "Lalki" Takeshi Kitano

smak życia

a

to co właściwie w życiu najpiękniejsze

rodzi się z bliskości

w tym że pozwalamy ludziom podchodzić blisko

bliziuteńko

pozwalamy się oswajać

i bierzemy odpowiedzialność

...

ale

i zarazem

odsłaniamy się

otwieramy oczy i uszy

i pozwalamy zranić

...

dzban...

Spotkała Go

Przeciął Jej ścieżkę,

Mężczyzna o niepozornym uśmiechu, rozpalającym serce

Nie umiała pozwolić mu odejść

Nie chciała

Nie chciała uwierzyć, że koniec może być końcem

Że już nic więcej nie może dać

Niosła ręce pełne kłosów, pachnące winem

….

Biegła

nie zauważyła

Zwalonego pnia drzewa w poprzek ścieżki

…

Rozbity na tysiące kawałków dzban

Wabi zapachem miodu pszczoły

…

z myśli nieuczesanych

zostały trzy kropki

...

o marzeniach

a czasem

kiedy najbardziej w świecie czegoś chcemy

nie jesteśmy gotowi, żeby to dostać

bo sama myśl, że możemy to stracić

doprowadza nas do obłędu....

a przecież...

nie wolno się bać,

strach zabija duszę.

strach to mała śmierć, a wielkie unicestwienie.

stawię mu czoło.

niech przejdzie po mnie i przeze mnie.

a kiedy przejdzie, odwrócę oko swej jaźni na jego drogę.

Którędy przeszedł strach, tam nie ma nic.

Jestem tylko ja.

[Frank Herbert, Diuna]

i...

i nagle zrozumiała

oślepiło ją wschodzące słońce

to wcale nie było o niej!

nie chodziło o nią...

bardziej już o nich..

dwie gwiazdy w rozmaitych konstelacjach

tylko astronomowie wiedzą

czy i kiedy trajektorie ich lotów mogą się przeciąć

astronomowie i....

a wujek Tomasz mówił,

żeby uważnie odróżniać, to na co mamy wpływ

od niekontrolowanego fatum

nie wierzyła...

ps. ilustracja oczywiście ze słynnej katedry Tomasza Bagińskiego

gwiazda

i spotkali się

zaświeciła się gwiazda

z początku jej nie widzieli

po omacku szukali swoich rąk, spojrzeń, głosu

nieśmiało uczyli brzmienia swoich serc

nie patrzyli w górę

...

było ciemno

nie widzieli co jest ważne

....

gwiazda świeci nadal

czasem odbije się w jej spojrzeniu

rzuconym ukradkiem

ps. zgasła...

a może tylko przyćmiło ją wschodzące słońce?

o komunikacji;-)

...

jak mówić, żeby to nie brzmiało jak ultimatum?

jak dawać wolność i zachować wolność?

jak zachować czystość intencji, i myśli, i słów?

....

wyzwalać w sobie to co najlepsze

i modlić się, żeby to miało jakiekolwiek znaczenie

....

i wzrastać, pełniej wiedząc kim się jest i dlaczego....

...

i nie mów nic

.. tak wiem że trudno...

nie mów nic

jak trzeba to policz sobie do dziesięciu

raz a nawet dwa razy..

poczekaj

...

wstrzymaj oddech

nie biegnij

nie oczekuj zbyt wiele

a już na pewno nie wszystkiego od razu

a jak nie umiesz

to nic nie mów

wstrzymaj oddech

może nawet - jeśli to tylko okaże się konieczne - wyłącz myślenie

szczęście można bardzo łatwo spłoszyć

jak motyla

wściekłość

gniew zamotanie frustracja

zaprogramowani by pożądać

ale bez instrukcji obsługi

nauczeni by patrzeć

i chcieć

ale nikt nie pokazał drogi

to znaczy tak

droga jest

iście filmowa

od kopciuszka do gwiazdki

od pucybuta do milionera

gładko i posuwiście

tylko matek chrzestnych troszkę za mało

* zainspirowana 'wściekłą siłą rapu'

a tak...

nauczyć się być małym plasterkiem
takim, co nie ma ambicji wielkiej operacji
transformacji
zmiany czy wręcz zbawienia

takim co nie zawsze musi powiedzieć wszystko co myśli;-)
a czasem może być zupełnie niewidoczny
[tak niewidoczny!]

ale goi...
jest jak szklanka wody w upał
jak motylek który zjawia się nie wiadomo skąd
i o nic nie prosi
jak bezinteresowny uśmiech, który zostaje w pamięci
na długo potem

koszyczek

trzymam pod łóżkiem
koszyczek marzeń
te spełnione wylatują
jak małe pisklaki
gdy troszkę podrosną
i myślą że o nich nie pamiętam;-)

pozostałe
odkurzam od czasu do czasu
ale staram się nie za często
bo zbytnio się wtedy roztkliwiam
a wilgoć im za bardzo nie służy

...

szukałam Cię na krańcu świata
w szeleście liści w opuszczonych zatoczkach
w gwarze ludzi w centrum miasta
przemierzałam lasy i pustynie

sprawdzałam czy Cię nie ma w cichych przystaniach
i zatłoczonych schroniskach
oglądałam szczyty i pagórki
a nawet olbrzymie liście łopianu

a byłeś....

zadanie domowe

tak powtarzać sobie:

bierz od ludzi tyle co chcą dać
ani grama więcej:P
i daj czas
(niektóre) rzeczy potrzebują czasu
wypełnienia ciszą
do złudzenia przypominającą czasem pustkę
...
aż w końcu może uda się to przyjąć