znalezione na murze;-)

 

hicior;-)

zawód encyklopedia

co wiedzieć mam
o świecie

pierwotniaka budowę narysować z pamięci
stolic państw sto
odpływy boczne Nilu i Amazonki
recytować jak z nut
a kto premierem jest
powiedzieć gdy zbudzą w noc

taki mały sprytny chip
kupię bez dwóch zdań
właściwie z dyplomem
winni mi go dać
tak aby już na stałe
na wyposażeniu był

bym mogła zawód mój
wykonywać jak trza

i o tożsamości

modne kulturowo pytanie
kim jestem
czym jestem
co lubię
jeść
oglądać
czytać
słuchać

czytam że tożsamość to
moje wizje na mój temat
czyli generalnie wielkie i rozmazane nico
bo cóż ja o sobie umiem powiedzieć
co ja o sobie mogę powiedzieć
na czym budować swoje poczucie bezpieczeństwa

o szukaniu...

szukanie sensu
uporczywe szukanie sensu
i znaczenia
w pozornym chaosie zdarzeń i myśli
nieszczęśliwych wypadków i cudownych przypadków

uporczywe gonienie za sensem
uporczywe nadawanie sensu
pozornie oderwanym od siebie całościom
aż do granic absurdu

tak że nawet reklamowe esemesy obwieszczają się
docierać do mnie nieprzypadkowo

o sukcesie

jak dziś wygląda człowiek sukcesu?

ma garnitur od armaniego, ręce w kieszeni i nonszalancki uśmiech?
a może łzy wzruszenia w oczach
gdy łamiącym się głosem dziękuje za kolejną statuetkę
a może tatuaż w kształcie czaszki i czarnego harleya?

hmmmm
a może dom z ogródkiem i nienormowany czas pracy?
zdjęcie w koszulce unicefu z Afryki?
troskliwego męża? dwie udane córki bliźniaczki?

czy można dziś odnieść sukces o którym nie wiedzą paparazzi?

spragniona S.

o ścianie

pewien niezbyt przenikliwy Włoch
choć może tylko gdy wysławiał się w języku obcym
powiedział mi kiedyś coś o ścianie, co się z nią zderzam

że niby to ja jak nosorożec?
no nie nie było tak źle
ściana była ze szkła
a ja miałam tak na własne żccyczene
bo niby nie widzę
nie słyszę
nie wierzę,
że ONA tam jest

a później płacę licząc siniaki i masując obolały kark

i wiecie co
stwierdzam poniewczasie
że to tak właśnie ma być:D
najwyraźniej

stuk puk

słyszę stukot małych nóżek
stuk puk stuk puk
coto będzie co to będzie
stuk puk stuk puk

szelest śmiechów w mojej głowie
wiatr łomocze w okiennice
stuk puk stuk puk

przyznam to szczerze

jestem podglądaczem
nieproszonym gościem
zaglądającym ukradkiem przez firanki
łakomiąc się na fragmenty ludzkiego życia
podsłuchiwaczem cudzych rozmów
i czytelnikiem cudzych gazet

internet czyni mój zawód o wiele prostszym
ileż tu historii
zdjęć maili i blogów
okazuje się nagle że jesteśmy narodem ekshibicjonistów
dla mnie to raj

nie wiem jak to się dzieje
ale tak w prezencie dostaje wgląd w ludzkie dusze
fragmentaryczny co prawda
ale czyż nie tak jest zawsze?

zdjęcia z sylwestrów, wakacji, ślubów i wesel
dostępne za kliknięciem
bez odcisków palców
w białych rękawiczkach

zdjęta chwilowymi wyrzutami sumienia
lojalnie ostrzegam
istnieję

a czasem...

to tak lubię
posiedzieć nieco dłużej
gdy człowiek już zbyt zmęczony
by robić cośkolwiek sensownego
a cisza wokół otula

tak cicho
delikatne płomienie świeczek
nie śmią nawet
zagrozić wszechobecnej czerni

...